"Poezja Karola Maliszewskiego jest wolna od pustej retoryki, skomplikowanej metafory, fajerwerków formalnych, przesadnej ekspresyjności czy wulgarności, pretensjonalnej metafizyki itp. Cechuje ją prosta, lakoniczna forma, zaufanie do konkretu, zmysł obserwatorski, niemal reporterski, przedstawianie codziennych wydarzeń w postaci bezpośrednich obrazów, nie poddanych zaciemniającej słowa metaforyzacji. Wszystko jest tutaj jasne, wyraźne, ujmujące zaskakującą dosłownością, jednocześnie bez żadnych upiększeń czy turpizacji. Nawet padające co i raz przekleństwa nie drażnią, wydają się być naturalne, należą do języka ekspresji, którym posługuje się poeta w sposób bliski perfekcji. (...) W jednym z wierszy poeta tak zdefiniował swój poetycki ogląd: "Pracownia świata, coś z niej wybiega / i wbiega". Maliszewski próbuje jedynie to "coś" uchwycić, przeżyć i zapisać. Myślę, że w "Roku w drodze" udaje mu się to znakomicie".
(Maria Cyranowicz, "Nowe Książki", 2000 nr 9)