November går væk langsom, vi stædig tænker på dem vi mister
Billy Holiday, Nina Simone og Charlie Parker
når vi lukker vore øjne, i dette øjeblik er vi med dem
vi tror ej på sjæl, kun musik, men måske
lys, sjæl og jazz er EN ting.
Vi lytter højt til "My Baby Just Cares for Me"
og kan li` når Simones stemme smyger på glatte vægge
hun synger som silke, der bølger fra struben
- jeg vil så gerne røre det

(tłumaczyła: Ewa Brzoza-Birk)



Cały ten jazz

Powoli uchodzi z nas listopad, jeszcze myślimy o zmarłych,
o Billie Holiday, Ninie Simone i Charlie Parkerze,
zamykamy oczy by przez moment udawać umieranie.
Nie wierzymy w istnienie duszy, tylko w muzykę. Zresztą,
najprawdopodobniej, światło, dusza i jazz, to jedno.
Głośniej niż zazwyczaj słuchamy 'My baby just cares for me',
lubimy kiedy głos Simone biegnie wzdłuż głdkich ścian pokoju.
Śpiewa, jakby jedwabista wstążka utkwiła w krtani. Chciałabym
dotknąć jej palcem.