Znakomity tomik elbląskiego poety nagrodzony tytułem Elbląskiej Książki Roku 2011. Autor zabiera nas w liryczną podróż przez trudy życia: wśród tematów znajdziemy szarą codzienność, ale i rozmyślania nad sprawami metafizycznymi; wiele miejsca zajmuje temat starości i umysłowej ułomności. „Ciuciubabka” z pewnością nie jest dziecięcą beztroską igraszką.

Podmiot liryczny w wierszach Marcina Jurzysty to uważny obserwator otaczającego świata, częsty gość (jako pacjent lub osoba odwiedzająca bliskiego) rozmaitych placówek medycznych, poeta zmagający się z trudami tworzenia kontrastującymi z codzienną walką o utrzymanie siebie i rodziny... W pierwszej części tomiku odwiedza ośrodek dla osób starszych, zniedołężniałych umysłowo. Przypatruje się epizodom z życia pacjentów, zwłaszcza hipnotyzującemu widokowi mężczyzn grających w piżamach w koszykówkę, powoli, lecz intensywnie nasiąka atmosferą tego miejsca, aż w końcu staje się – po części – jednym z pensjonariuszy. Opis kolejnych odwiedzin u lekarza to popis umiejętności autora, który w doskonały sposób wkomponowuje tak mało poetycki temat, jakim jest służba zdrowia, w liryczną formę wyrazu, nadając zwykłej (niezwykłej?) wizycie terapeutycznej wymiar znacznie głębszy niż mogłoby się wydawać.



W dalszych utworach jesteśmy świadkami kolejnych etapów życia podmiotu lirycznego, począwszy od chwil najwcześniejszych – poczęcia – poprzez wyrastanie z dziecięcych zabawek, żegnanie wspomnień z dzieciństwa, aż po podjęcie ciężaru dorosłości, przejawiającego się m.in. w jakże bliskim wielu osobom temacie uciążliwości wynajmowania mieszkania. Podmiot liryczny czuje nieubłagany upływ czasu, dostrzega gwałtowne zmiany w otaczającej rzeczywistości, czuje żal, że „świat analogowy”, kiedy można było czuć się anonimowo i bezpiecznie, ostatecznie przemija.



„Ciuciubabka” jest przejmującą rejestracją fragmentów życia, dotknięciem tematów nam bliskich, ale ujętych w ramy pięknych metafor, zręcznie dobranej dwuznaczności, która nadaje dodatkowy smak dziełom. W czasach, gdy temat umysłowego czy fizycznego zniedołężnienia, starości i śmierci stanowi swoiste tabu – głos młodego poety jest tym bardziej znaczący.

Dorota Hodyl

http://bibliotekaelblaska.blox.pl/2013/04/Marcin-Jurzysta-8222Ciuciubabka8221.html