Dzisiaj już drugi raz
przechodzę Chreszczatykiem
i nie ma z kim się napić.


Kiedy kwitną kasztany
i kiedy kasztany opadają
ja zawsze we „François”.


Wpadłem do „Morozywa”,
a tam siedzi Kornijczuk.
No, to znowu się napiję.


Zdaje się, dopiero wczoraj
siedliśmy razem do flaszki,
a to już jesień na dworze.


Zadzwonił telefon,
nie podnoszę słuchawki –
jeszcze pół flaszki zostało.


Wczoraj schlałem się,
Dzisiaj w trzy dupy pijany –
A może to miłość?


Trzy litry wypiłem,
obudziłem się – o, cholera!
Czyżbym się ożenił?!

(tłum. Aneta Kamińska i Andrij Porytko)

[druk w:] „Wakat” nr 2/2006