Adam Wiedemann
Joshua Beckman, Pozwólcie ludziom umierać (fragment)


15.
Jestem tutaj szczęśliwy. Słońce, rozpalone i męskie.
Światło przekracza skórę i buty, prawie
uspokojone, siedzą w słońcu. Dzień się kończy,
ktoś mógłby to opisać lepiej. Szare światło.
Światło w poprzek podłogi, buty rozpalone słońcem.
Żółte i rozpalone słońce. Jestem tu. Jestem szczęśliwy.
Jestem tu. Śpię na szczęśliwej twarzy słońca,
na białej twarzy słońca. Blask. Blask.
Ale ktoś mógłby opisać to lepiej. Siedząc
tu. Słońce. Rozpalone i męskie.
Szare światło w poprzek podłogi. Prawie uspokojone.
Po prostu siedząc tu. Światło przekracza skórę i buty.
Światło tak cię przekracza, jak ty tutaj siedzisz.
Jestem tutaj szczęśliwy. Szara twarz słońca. Blask.


Adam Wiedemann
fot. Zbigniew Bielawka








Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie