Wyobraź sobie, że już cię nie potrzebuję. Dom, meble
drobne przedmioty, samochód, fotografie mogłabym
spalić bez mrugnięcia okiem, bez wyroków, podziałów
bez niczyjej winy. Jeżeli masz ochotę wyjść, możesz
wyjść. Jeżeli masz ochotę pić, palić i pierdolić. Pij,
pal i pierdol. Jeżeli masz ochotę wyjść, wyjdź. Zostaw.
To miasto - we mnie - jest puste. Sine od szronu.
Jeżeli nie skończę z tym miastem, którejś nocy
obudzę się w ciele starzejącej się kobiety. Moje piersi
będą zwiotczałe i miękkie. Spóźnię się na wszystkie
pociągi, wszystkie samoloty. Nie będę mogła się wydostać,
umrę przy tobie – w tym mieście. Dlatego jeżeli masz
ochotę wyjść, możesz wyjść. Możesz pić i palić. Możesz
się jeszcze zakochać w jakiejś przypadkowej dupie.
W jakieś studentce albo aplikantce. Jeżeli wystarczy
ci odwagi, jeżeli poradzisz sobie w nowych dekoracjach.
Może będziesz miał nowe dziecko z jakąś obcą.
Dlatego dzielę nas na pół. Nic się nie mnoży
pomiędzy nami. Jest zima i musi spaść śnieg.

(z tomu: Cały w słońcu)