może się jeszcze powtórzyć: duszna kwatera, ból zębów,
kiedy przebijaliśmy się przez rozsypaną dzielnicę. gwiazdy
dawida kołysały się jak izrael – na włosku. myślałem: zaniosło
nas w ten kirkut, a oni patrzą na nas przez potłuczone szkło.

wyłamują palce. a niebo w bezładnym natarciu. pójdziemy
do piekła, moje serce . będziemy się w piekle smażyć za tę
naszą miłość na złej ziemi, w złym łóżku - mówi piosenka
i buja się w topolach, zrywa liście. potrącamy je idąc, spóźnieni

na październik ostry jak technikolor. możemy nie zdążyć
zapędzić do domów przeźroczystych dzieci. spójrz, jakie mają
noski. trzeba im te noski poutrącać. na wypadek, gdyby wrócił
po nie ogień i jego pomocnicy, na przykład okularnik adolf

eichmann, w kapciach i niemodnych spodniach. całe dnie
przesiadywał w biurze bawiąc się zapałkami. będziemy się smażyć
w piekle,mój kwiatuszku, pójdziemy do pieca za to nasze kochanie
pod niedobrą gwiazdą – tyle piosenka. a dzieci ułożone do snu

jakby ktoś przymierzał je do trumny. i śnią im się rozpędzone pociągi.

stukot kół w ciemności. szarpnięcia.