W naszym domu jest kobieta tak bardzo inna od ciebie. tak
wiele ma czerni, tak gładko lśni. Przychodzi i ma mnie
za nic, gdy dotyka śmiało twojego brzucha, ud, bioder.
Śmieje się, chociaż nikt nie śmieje się w odpowiedzi.
Nie widzieliśmy tutaj takiej od dawna, ale wygląda na to,
że zostanie na dłużej, bo jej nie odtrącasz. A tymczasem
na zewnątrz stawiają zasłonę dymną, uruchamiają buldożery.
Mówią, że będą odbijać zakładników i kierują na nas długie
lunety swoich broni. – Tutaj nie ma nikogo - mówię,
chociaż przecież was widzę. Odbicie lustra w lustrze.