Mała od Lipskich zmarła szybciej niż głosiła przepowiednia,
niż wychodziło z kart. Teraz zamkną ją w pudełku po lekach,
gdyż jej ciało małej ważki nie zniosłoby trzasku trumiennego
drewna (nieprzewidywalne są ostre skrzypnięcia wydawane
przez słoje drewnianych trumien).

Małej od Lipskich nie zdążyła spierzchnąć skóra na łokciach,
nie zdążyły stwardnieć stopy, a teraz matka spali jej ciało.
W kościele Św. Jerzego rozdzwonią się dzwony na smutek,
rozwonnią kadzidła na żal.

Mówią, że po małej nie zostanie więcej popiołu niż po książkach
z bajkami, że stary Lipski przechyli się przez poręcz werandy
- wysypie popiół na wiatr. I że ciało ważki na nowo zacznie
przekraczać granice; razem z Lilith czarować będą, by Lipska
zaszła w ciążę ostatni raz.