Księżyc nie korzystał z przewodników Pascala,
ani z map, busoli, azymutów - kierował się męską intuicją.
Nie zdejmując sandałów wchodził do mieszkań, domów, chałup,
przez uchylona okna wprost pod kołdry dziewczyn.
I ześlizgiwał się kroplą rosy, śliny, potu, niżej i cieplej
aż wsiąkał w biel. Przychodził świt

Przychodził świt i budził Blankę.
Blanka pod brudnym prześcieradłem, palcami wciąż pamiętającymi
lalki - dotykała brzucha. Był krągły jak owoc, i biały jak księżyc

Księżyc nie korzystał z przewodników Pascala,
ani z map, busoli, azymutów - kierował się intuicją kochanka.
Nie zdejmując sandałów wchodził do domu przez niedomknięte okno
wprost pod koszulę Blanki. I ześlizgiwał się kroplą śliny, potu,
niżej i cieplej aż wsiąkał w biel. Przychodził świt

Świt spotykał się z Blanką w ogrodzie.
Układali jabłka w wiklinowych koszach, dosładzali śliwki,
malowali wiśnie. I pęczniał brzuch Blanki pachnący jak owoc,
pęczniała w środku - księżycowa pestka.

(2002)