Marcin Orliński
Trasa
Trasa biegu nigdy nie jest taka sama. To zdanie
już na wstępie zdaje się na łaskę i niełaskę
anioła historii. Lub innego anioła. Czyli prosi
o szczegół. A szczegółu nie ma. No bo jak opisać
drogę, która ciągle jest w drodze? Jęknięciem?
Zawsze można zaprzeczyć. Tę sztuczkę zna każde
dziecko i każdy szanujący się teolog. Na przykład
taki Anioł Ślązak. Cóż znaczy trasa? – mógłby
napisać – Nie miejsce i nie brak miejsca. Nie ruch
i nie brak ruchu. Problem jednak w tym,
że naprawdę biegniesz. Mijasz ludzi, budynki
i ulice. Czasami obszczeka cię pies. Lepiej odłóż
więc na bok te wszystkie teorie. Zarejestruj
kształt dziury w chodniku. Rozkrusz. Zapamiętaj.
już na wstępie zdaje się na łaskę i niełaskę
anioła historii. Lub innego anioła. Czyli prosi
o szczegół. A szczegółu nie ma. No bo jak opisać
drogę, która ciągle jest w drodze? Jęknięciem?
Zawsze można zaprzeczyć. Tę sztuczkę zna każde
dziecko i każdy szanujący się teolog. Na przykład
taki Anioł Ślązak. Cóż znaczy trasa? – mógłby
napisać – Nie miejsce i nie brak miejsca. Nie ruch
i nie brak ruchu. Problem jednak w tym,
że naprawdę biegniesz. Mijasz ludzi, budynki
i ulice. Czasami obszczeka cię pies. Lepiej odłóż
więc na bok te wszystkie teorie. Zarejestruj
kształt dziury w chodniku. Rozkrusz. Zapamiętaj.
♦ Okno
♦ Oburzeni
♦ Początki
♦ Kolano
♦ Kapsel
♦ Jestem
Marcin Orliński, Warszawa 2014
fot. Inka Radomska
fot. Inka Radomska
Parada drezyn, Łódź 2010
Drzazgi i śmiech, Poznań 2010
Tętno, Łódź 2014
Środki doraźne, Poznań 2017
Późne słońce, Lusowo 2023
marcinorlinski.pl