Tu nie wiadomo gdzie twarz, a gdzie ryło
i nie wiadomo gdzie ciastka, gdzie pięść.
Tutaj w siano nie wbija się wideł,
a ryba przepływa swą sieć.
I nie jest jasne gdzie morze, gdzie susza,
gdzie złoto, a gdzie miedź.
Co zbudować i co zburzyć,
i komu, i po co nieść pieśń?

Prowadź nas: dachu nieba pełen chmur.
Prowadź nas: stanie głuchą ścianą las.
Prowadź nas: nie pij zatruwanych wód.
Taki plan – prowadź nas.

Tu kamienie są podobne do mydła,
a stal podobna do blach
i słabość jak siła,
i prawda jak fałsz.
I nie jest jasne gdzie worek, gdzie szydło,
gdzie krzywda, zemsta gdzie.
I nie podoba mi się to, co tu było.
I nie podoba mi się to, co tu jest.

Prowadź nas: dachu nieba pełen chmur.
Prowadź nas: stanie głuchą ścianą las.
Prowadź nas: nie pij zatruwanych wód.
Taki plan – prowadź nas...
Czarna nocy, wodo w rzece – prowadź nas.
Niech nie będzie biedą bieda. No, decyduj!
Proś i przebacz! Być i nie być!
Taki plan – prowadź nas.