Kamila Pawluś
ur. w 1979 r. w Krakowie. Absolwentka MISH-u. Współredagowała kwartalnik "Tekstualia". Przetłumaczyła "Antropologię religii"; Fiony Bowie (WUJ, 2009) i fragmenty "Społeczeństwa sieci" Manuella Castellsa (PWN, 2009). Laureatka nagrody głównej w Ogólnopolskim Konkursie na Debiutancką Książkę Poetycką organizowanym przez Kwartalnik Kulturalny "Opcje" (tom "Rybarium", 2008). W 2012 ukazała się jej druga książka "Klaustrofobia na wynos" (WBPiCAK, Poznań). Teksty literackie i krytycznoliterackie publikowała m.in. w "Zeszytach Literackich", "Kwartalniku Artystycznym", "Czasie Kultury", "Wyspie", "Portrecie", "Opcjach", "Wakacie". Stypendystka MKiDN w dziedzinie literatury (2011).
ułożona i doprana
śniło mi się życie cudze, w którym uporczywie
grałam na zwłokę – przy odrobinie wysiłku dawało się je nawlec,
kredką pociągałam kontury, wystawiałam sondę ust.
układałam się w kostkę, dopierałam się w kostkę. coś wzbierało,
gęstniało, alchemiczne procesy życia przeciwko życiu. miernicy
tętna i czasu, komornicy zaległych spraw stawali nade mną:
przepraw się przez siebie, przepraw swoje oczy, inaczej nie zostaniesz
powiększona, nie zostaniesz sprostowana, ramiona ci nie wyrosną,
usta wyschną, serce zostanie rozbite, dzielnice przepoczwarzone.
śniło mi się życie cudze, w którym kwerendowałam w segregatorach
z żałobą kawy na języku.
grałam na zwłokę – przy odrobinie wysiłku dawało się je nawlec,
kredką pociągałam kontury, wystawiałam sondę ust.
układałam się w kostkę, dopierałam się w kostkę. coś wzbierało,
gęstniało, alchemiczne procesy życia przeciwko życiu. miernicy
tętna i czasu, komornicy zaległych spraw stawali nade mną:
przepraw się przez siebie, przepraw swoje oczy, inaczej nie zostaniesz
powiększona, nie zostaniesz sprostowana, ramiona ci nie wyrosną,
usta wyschną, serce zostanie rozbite, dzielnice przepoczwarzone.
śniło mi się życie cudze, w którym kwerendowałam w segregatorach
z żałobą kawy na języku.
