Stoi wpatrzony w ten kawałek ziemi,
który wczoraj połknął jego sukę;
z daleka widzę nieśmiały ruch ust
w ciemność i światło
na przemian, widzę litanię:

„są tylko chwile do zabrania -
zimny poranek, gorzka rosa,
wylękła jaszczurka w stercie
rąbanego drewna”;

piękna Diana umierała w bólach,
zrobiłeś, sąsiad, co należało.

Więcej nie jest się w stanie