Znalazł korzeń wyrzucony przez fale
i zobaczył w nim matkę i dziecko,
jej ramiona, jego pulchne łapki
opływane ciepłym powietrzem,
ono wspina się jak młoda foka
na jej brzuch, szeroki i słoneczny.

Znalazł korzeń wyrzucony przez fale
i zobaczył w nim ciało wojownika.
Żadnych znaków, które by mówiły
co go pokonało, o co walczył,
głowa zaraz uderzy o ziemię,
obok ciemna jak przerębel tarcza.

Znalazł kamień wyrzucony przez fale
z wydrążonym na wylot otworem,
schował się w nim drugi, mniejszy kamyk
jak ziarenko w mocnych objęciach,
ukryte w skale, świdrujące
oko wojownika, pępek niemowlęcia.