Spiętrzona metaforyka, atmosfera złego snu, atrybuty kojarzące się z negatywnością - rozkładem, rozpadem, pęknięciem - powracają w tych wierszach jak natrętny refren. Lech do opisu świata i bycia w świecie używa słów kojarzących się z organicznością, chorobą, ciałem. Nagromadzone ponure "szpitalne" obrazy pokazują stan wiecznego rozdarcia i bólu, świat jest tu pokazany jako permanentna umieralnia. Powtarzalność metaforyki ma powodować uczucie przesytu i znużenia. Tytuł tomu doskonale wpisuje się w poetykę tych wierszy.

wyborcza.pl



Debiutancki tom wierszy Joanny Lech to książka dla dorosłych.
Dla tych, którzy - niezależnie od wieku -potrafią przyjąć najtrudniejszą
(i jedyną przecież...) prawdę o sensie naszej tu, w świecie, chwilowej
przygody. Wiersze Joanny Lech prowadza nas -jak Billie Holiday -
„po ciemnej stronie ulicy"... Bez patosu, ale i bez łatwych nadziei,
spokojnie, ale z ukrytą w poetyckich obrazach ogromną skupioną
siłą. Wielka sensualna wrażliwość tych obrazów na konkret i szczegół,
powściągliwe ale i nie-ustępliwe drążenie możliwości języka
w nazywaniu tego, co nienazwane, tego, co boimy się uznać i nazwać
po imieniu - to kolejne walory tej poezji, czyniące z niej przejmująco
prawdziwy, rozpoznawalny poetycki świat. Doskonały debiut!

Bronisław Maj

X Konkurs Literacki PTWK