podobno 20% Polaków
nie rozumie tego co czyta

chuj z nimi

Piotr Macierzyński


Moja babka nie rozumiała tego, co czyta.
Tyfus przerwał jej naukę w pierwszej klasie
szkoły powszechnej i zdążyła zapamiętać
kilka wierszyków z elementarza Falskiego.
Do szkoły podwoził ją na furmance mleczarz.
Miała szczęście, bo była chuda, piegowata
i nie przypadła do gustu sprośnemu woźnicy,
który na brudnej derce pomiędzy bańkami
pobierał od uczennic zapłatę w naturze.

Dzięki temu, że babka lepiej niż czytanie
opanowała wypiek smacznych kołaczy,
w czterdziestym trzecim darował jej życie
pewien niemiecki oficer, gdy przy jej stole
przypomniał sobie nagle rodzinną Bawarię.
Jego matka czytała mu przed snem "Odyseję".
Jako mały chłopiec nie rozumiał heksametru,
ale książkę Homera nosił przy sobie całe życie,
to znaczy do czasu, aż niepiśmienny sołdat
spalił ją w łagrze z zakrwawionym mundurem.

Choć ominął mnie tyfus i przeczytałam w życiu
trochę więcej książek niż elementarz Falskiego,
to w Anglii, gdzie mieszkam, jestem analfabetką.
W mojej głośnej lekturze plaża brzmi jak suka,
klucze są pocałunkiem, prześcieradło gównem.
Jeszcze niedawno, kiedy chciałam powiedzieć,
że czegoś nie umiem, mówiłam: "jestem pizdą".

Nie ma niczego słabszego na Ziemi niż człowiek -
napisał Homer. Procentowo nasze ciało wypełnia
głównie słona woda, a to może też znaczyć,
że jakiś szalony Odys chciałby w nas żeglować.