ten tunel który jest tobą
to światło nie z ciebie nie twoje
ten pociąg który wciąż słyszysz
jak zamieć rozpędza się w tobie

ta ziemia w ciasnym przełyku
śnieżyca pod skórą pod lodem
ten tunel który jest tobą
i w który jak w rzekę wchodzę

to światło którego nie chcesz
ten czarny mlecz zamiast serca
te szyny po których idziesz
to ciało w którym odjeżdżasz