Woda, co chce wracać
do kranu, a zsuwa się strużką i ledwo po zlewie.
Jama, stąd do tamtąd, w tej skale,
tak wielka, że mogła ją tylko wydrążyć
nieskończenie łagodna samotność.

Jak nieskończenie samotny jest trzylatek,
kiedy zatrzaskuje się w pralce?
I na ile łagodna jest jego pięcioletnia siostra
kiedy, by ktoś mu otwarł, nie prosi
ani żadnych rodziców nie budzi?

Na tyle samo, na ile jest łagodna
pościel z folii, co nieskończenie kołysze
noworodka samotnie. Bo w Odrze.