Pozowali za marne pieniądze. Plus dodatek za ściągnięcie majtek.
Wśród nich siwy dzieciak, stale ucieszony
przez kwadrans - grecki heros, potem uciekał na piwo.
W pracowni albo oni marzli przy otwartych oknach
albo my się dusiliśmy przy zamkniętych.
Ustawieni, usadzeni, wymodelowani, w krótkich przerwach masowali sobie stopy
przechadzali się po korytarzu w kurtkach narzuconych na bieliznę.
Pulchna anarchistka pod trzydziestkę żądała „pozy z książką”
i na tle draperii, goła, kuła do matury.
Nocny tancerz z niejasną kontuzją spinał każdy dygotliwy mięsień:
łatwiej było mu skamienieć w locie niż usiąść na krześle.
W krótkich przerwach pytali o ogień
paliliśmy razem na wypełzłej ławce
na schodach, na parapetach...
I znów my do sztalug, oni na podesty...
Wiercili się, cierpli. Rozkasłana piękność
chrypiała: inspirować się mną proszę, nie kopiować
Przychodziła też olbrzymka, stawała w rozkroku
czapa włosów w świetle, twarz w cieniu.