zlepek dwóch liter w jednym oczku
z przygiętą główką wypiętym brzuszkiem
w ciało czerpane ryza po ryzie
wpisuj wyraźnie

zagłada spadnie na was jak ból na brzemienną
i nawet nisza ciszy nawet pulsu placenta
biegun niedostępności na wyspach lojalności
nie ocalą w klujnika matrycy
uchodzących za czarną kresę
wdów i sierot bękartów i
szewców

zgaduj zgagula co kryje matula
co ma matrioszka
w matrioszce troskę
a w każdej znaki
zwodne markuje ditko

wygnacie moich posłańców każę wam słuchać umarłych
nękają willendorfkę dziewczęta leukemiczne
zazłe myszkuje z włosów gniazdko wije
zęby ćmią i jak tu się odgryźć
kiedy sączą w ucho pidżyny
i gdy w brzucha wypukłe okienko
dopukują się volapükiem

a ja jeszcze tkam skotopaskę
a ja ciągle powlekam rosnące
racją stanu uparcie tłumaczę
osiadanie wśród druków ulotnych

zanim omłot oczyszczę wiejadłem
duch uniesie się nad wodami
gdy odejdą bóg ród niewiadomą
zacznie wyciągać z pierwiastki
a jego pomocnice siostrzyce rodzenice
zecerskim cięciem ryzyka
przyspieszą rozwiązanie

wtedy pietą incipitu mnie nazwą
wtedy zrośnie się znamiączko z ciemiączkiem
wtedy w krzyku twym pierwszym usłyszę
że nas jednak będą pisać osobno