Jaką krzywdę mam ci wyrządzić dzisiaj? Przenieść w czasie
jak spoconego maczka, któremu rzadkie porywy
wiatru oderwały generalską wstążkę i zatarły ślady zarostu?

Czy wystawić do ludzi, tak, by wciąż chcieli zaglądać
do wózka, nie potrafili się pożegnać, tym bardziej w pojedynkę?
Czy miałabyś dołeczki? Czy mając dołeczki

chowałabyś w nich resztki ryżu?
Chciałabym stać przy twoim boku,
dmuchać w biały łupież i zabawnie podpowiadać:

trzy na trzy, dwa na trzy,
krzyżyk, rondo.