To nie tyle informator turystyczny, co liryczny dziennik podróży. Ci, którzy byli już w Toskanii, znajdą w "Przewodniku subiektywnym" swoje własne wspomnienia, żywsze niż najlepsze fotografie. Ci, którzy jeszcze nie byli, poczują nieodparty przymus, aby wszystko to zobaczyć na własne oczy. Zwłaszcza koty, które w Toskanii spotkamy na każdym kroku. (Joanna Wajs, Kocie Sprawy)

W większości księgarń znajdziemy "Toskanię i okolice" w dziale przewodników. Miejsce na księgarskiej półce wpływa na odbiór dzieła, jednak już po lekturze pierwszych stron "Subiektywnego przewodnika" czytelnik rozpozna w tekście schemat gatunkowy szkicu albo relacji z podróży: emocjonalny sposób prowadzenia narracji (liczne dygresje, figury retoryczne), przemyślana konstrukcja (np. rozdział poświęcony zwiedzaniu Toskanii rozpoczyna się i kończy dokładnie tymi samymi zdaniami) i zastosowanie mott. (...) "Toskania i okolice", ze względu na charakter narracji i sposób ujęcia zagadnienia, może być postrzegana nie tylko w kategoriach pragmatycznych, ale i literackich. (Andrzej Goworski, Akcent nr 1/2007)