Godziny w rozległym słońcu.
Lotne liście. Kora sparzona, bez uśmiechu.
Pukle chmur strącane rękoma wiatru.
Wirują za plecami kobiet.

Rozległe, ostatnie słońce. Ukłony w stronę
tych, którzy mnie mijają. Bardzo
zmęczone serce.

Uparte godziny. Zbyt
wczesne, by budzić w sobie lęk
codzienny?