Pani w twierdzy swej toyoty,
Pewnie jeszcze nie wiesz o tym,
Że z fotela pasażera
Już na ciebie śmierć spoziera.
Śmierć na piękno niezbyt czuła
Wśliźnie się pod twój tatuaż;
Któż za ciebie, pani, wtedy
Mieszkaniowy spłaci kredyt?

Panie w wielkim gabinecie,
Też nic nie wiesz, no a przecież
Śmierć po ciebie zmierza szparka,
Już ją łączy sekretarka.
Za godzinę, może parę,
Śmierć odepnie ci zegarek,
W domu zaś wnet kurz pokryje
Ulubione twoje kije.

Profesorze (nie: doktorze),
Nieświadomyś (choć ty możesz
Badać, co ci los przyniesie),
Ciebie też ma śmierć w notesie.
Z życia swego bliskim kresem
Pogódź się i odłóż esej,
Już nikomu się nie przyda
Ten twój Lacan czy Derrida.

Bezrobotni, prekariusze,
O kim jeszcze wspomnieć muszę?
Pracujący na etacie -
Też ze śmiercią randkę macie.
Wam też, kiedy czas nastanie,
W mig odetnie zasilanie,
Przeto miejcie ją na względzie,
Niech tak będzie - zawsze, wszędzie.

Jacek Tomczuk w Newsweeku o śp. Jerzym Pilchu: "Na przełomie lat 90. i dwutysięcznych był gwiazdą. Rozpacz z powodu utraty furmanki, Bezpowrotnie utracona leworęczność, Spis cudzołożnic, Tezy o głupocie, piciu i umieraniu - to książki, które na przełomie wieków musiał znać każdy szanujący się polski inteligent". Z całym szacunkiem dla Pilcha, ale czy ktoś, kto z automatu czyta książki, które ktoś inny uznał za lektury obowiązkowe, dalej jest inteligentem?

Śniło mi się, że się chciałem ogolić w pięknym mieście Krośnie. W publicznej toalecie chłopak zwrócił mi uwagę, bym tym razem uważał, bo gdy się kiedyś goliłem w pociągu do Krakowa, zostawiłem po sobie straszny syf, a napiwku dałem tylko dwa eurocenty, co mu w żaden sposób nie wynagrodziło sprzątania po mnie. I to prawda, miałem kiedyś sen, że tak właśnie było.

... more >>