Joanna Mueller
niechaj. wszystko jeszcze
wciąż jeszcze nie wysnułam snu o zaniechaniu
a to jest gościnny żywioł. wszechobejmujący
wciąż potrafię zdjąć skrzętny paraliż
ze słów = kądziołków przędnych. i tkać:
o zanikaniu. o zapadaniu ciała
o bezwiednym umyśle i zwapnieniach mowy
kręć się kręć wrzeciono na długu tlenowym
wić się tobie wić. nie udręcz. lecz odrocz

wciąż zieloność. bez zdrewnień. w miękiszu łykowym
korzenię się głęboko. nie rozsiewam stwardnień
płożę się. i roszę. na ścielisku słańcowym
ze splątka rutyn i olśnień = włókno czesankowe
wciąż pełna dobrych życzeń: ziszczenia
ze zniszczeń. ze zbutwień = przebóstwienia
spotykana w przelotach. łowna czy chroniona?
światłolubna czy cienioznośna?

wciąż kiełkuję kiełkuję skoro mam kiełkować
szalona siewka w tańcu tropizmów i nutacji
oswajam anatomię sporów. szyfruję znamię zalążni
nie poddaję autonomii zakusom autotomii
pulsuję w wodniczkach tętniących. w pułapkach księżycowych
wbrew werbalnym werdyktom wrednych weredyków
w gęstwinach i przecinkach – wytyczam teren śpiewem
wciąż synkopując przeciągle trwałość tratowania

do chwili, kiedy tej chwili
tej kartki, woli, dłoni
nie przyjdzie mi zaniechać

 MADY
Głowa boli od tych wierszy
fot. Joanna Rogalanka


Zagniazdowniki/Gniazdowniki
Stratygrafie
Wylinki






Hosted by Onyx Sp. z o. o. Copyright © 2007 - 2024  Fundacja Literatury w Internecie