Et in Arcadia

In this world there is a cypress path
Where night birds wail. There is.
Under the orange of the sun the still
Vista where one can slip from the soul’s police.
Behind it one can sense the sea
or suffering, but not inevitably,
Rome’s difficult love, the rivers’ wave.
Behind the cypress path there is death.




















***

dla W.

A może jest się wtedy, gdy nas nie ma?
Ktoś wtedy patrzy świat, a to patrzenie
trwa zawieszone tak jak ważka ciemna,
polerująca powierzchnie powietrzne.

Wtedy cień drzewa moknie w wodzie, język
jeziora liże brzeg, wędruje ścieżka,
wzrok opatruje jakąś ranę między
niebem a wodą, całą w zmarszczkach śmieszkach

Dymaczewo, 9 sierpnia 1996



***
for W.

Or maybe we are when we are not?
Someone then looks the world, and this looking
is suspended like a dark dragonfly
polishing airy surfaces.

Then the tree’s shadow in water soaks, the lake’s
tongue licks the shore, the road wanders,
the sight patches the wound between
water and sky, all in wrinkles gigglers.

Dymaczewo, August 9, 1996