Mam zupełnie odwrotnie niż Krzysztof Karasek - w rozpiętej pod szyją koszuli czuję się artychą, królem i smakoszem życia, a pod krawatem - urzędniczyną, jakimś inteligencikiem z peerelowskiej komedii. Mógłby mnie grać Wojciech Pokora...